, αλλά από κάθε είδους μικρά θαύματα που συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας. Μικρά θαύματα που κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε και επιδεικτικά τους γυρνάμε στην πλάτη.
Αυτό το θαύμα ωστόσο, θαρρείς και περίμενε τα Χριστούγεννα να αναπαραχθεί. Θαρρείς και επέλεξε τον καταλληλότερο καιρό να πείσει και τους πλέον πιο δύσπιστους με μόνο αντίτιμο να κλέψει λίγη από τη χαμένη μαγεία των ημερών.
Ο λόγος για το θαύμα που άλλαξε ξανά τη ζωή της Μονίκ Φαν Ντερ Φορστ.Τα φετινά Χριστούγεννα θα μείνουν αξέχαστα για την αργυρή Παραολυμπιονίκη του Πεκίνου καθώς έλαβε το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί.
Και ενώ για τον περισσότερο κόσμο φαντάζει απλά δεδομένο, για εκείνη μετά από 13 χρόνια καθηλωμένη σε αναπηρική καρέκλα, να σταθεί και πάλι στα πόδια της, έμοιαζε με ανεκπλήρωτο όνειρο. Ένα όνειρο με το οποίο την καταράστηκε να ζει ίσως και αυτός που το έκανε πραγματικότητα.
Η Μονίκ Φαν Ντερ Φορστ γεννήθηκε το 1984 και η ζωή της έδειξε το σκληρό της πρόσωπό όταν το 1998 ξαφνικά παράλυσε το αριστερό της πόδι, ταυτόχρονα με το δεξί της γόνατο, το οποίο άρχισε να έχει προβλήματα κίνησης.
Οι θεραπείες που ακολούθησε δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα και σιγά-σιγά έβρισκε τη διέξοδο από το προσωπικό της δράμα στον αθλητισμό. Με τον αθλητισμό προσπάθησε να πάρει πίσω όλα όσα στερήθηκε. Οι αρκετές διακρίσεις, με τελευταία το αργυρό μετάλλιο στην ποδηλασία στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να αντισταθμίσουν τη σωματική της κατάσταση αλλά μέσα της ήταν πλέον δυνατή.
Ο αθλητισμός ωστόσο της επιφύλασσε και ένα θαύμα που ίσως η ίδια είχε αντιληφθεί όταν την προσκάλεσε κοντά του. Εκείνη περίμενε καρτερικά να εκπληρώσει την υπόσχεσή του και πριν από 9 μήνες, έκρινε πως ήταν η κατάλληλη στιγμή να «χτυπήσει».
Τότε κατά τη διάρκεια μια προπόνησης στην Ισπανία η Φαν Ντερ Φορστ είχε ένα ατύχημα. Δέχθηκε ένα χτύπημα από έναν άλλο ποδηλάτη, ένα χτύπημα που μάταια πρόσμενε 13 ολόκληρα χρόνια αφού μετά από αυτό άρχισε να νιώθει τσιμπήματα στα πόδια της.
Και αυτό ήταν η αρχή. Αν και τους πρώτους μήνες τα πράγματα ήταν ανησυχητικά γιατί ένιωθε προβλήματα και στο υπόλοιπό της σώμα, με τη βοήθεια των ιατρών όλα εξελίχθηκαν διαφορετικά.
Κάποιος τη «έλουσε» με τη θαυματουργική χρυσόσκονη των Χριστουγέννων και ετά από 13 χρόνια μπόρεσε να περπατήσει και πάλι! Τα Χριστούγεννα!
Οι γιατροί ακόμη και τώρα και δεν έχουν καταφέρει να εξηγήσουν τι ακριβώς συνέβη.
«Πλέον, το όνειρό μου είναι κάποια ημέρα να μπορέσω να τρέξω μαραθώνιο», δηλώνει τώρα και η καρδιά της Μονίκ Φαν Ντερ Φορστ πλέον φτερουγίζει.
Και αν στις δικές μας καρδιές δεν φτερουγίζει... το θαύμα της Γέννησης, η δικής της Αναγέννηση ας γίνει το εφαλτήριο που όλοι καρτερούμε. Όπως το χτύπημα που αυτή καρτερούσε 13 ολόκληρα χρόνια.
http://georgelaios.blogspot.com/2010/12/blog-post_5553.html
